Avansstudent en vluchteling zwaaien scepter over asielzoekerscentrum

Hoewel de bewoners pas sinds kort in Koetshuis zitten lijken de meesten zich al goed gesetteld te hebben. Op het gazon bij de voordeur wordt een balletje getrapt door wat Eritreeërs. Binnen zitten Syrische gezinnen aan de koffie of thee in het woonkamergedeelte. 

Barichovicht werd hier huismeester via een advertentie op Avans voor gratis woonruimte. De eerste dag in 't Koetshuis herinnert hij zich als een nerveus moment. "Het is toch een nieuwe ervaring, je leeft met mensen die een andere mentaliteit hebben." Voor Al Khouri voelde de verhuizing daarentegen als een warm bad. De Syriër kwam via een gezinshereniging naar Nederland. Deze verzoening bleek van korte duur, want niet lang hierna belandde hij dankzij een scheiding op straat. "Ik leefde in daklozenopvang met junkies. Hier voelde ik me meteen veilig, eindelijk weer een plek die ik enigszins thuis kan noemen."

Barichovicht en Al Khouri vervullen allebei een aantal dagen per week de rol van huismeester. Zo delen zij post uit, beantwoorden ze vragen en is het duo het aanspreekpunt bij calamiteiten. Ook worden ze geacht de orde in het huis te bewaren. 

"Met families heb je weinig problemen, voor de groep jongeren is dat anders en wat moeilijker. Soms nemen ze je niet serieus, je moet dan strikt zijn." Al Khouri herinnert zich een flinke discussie met een meisje dat kookte in haar kamer en hiermee het rookalarm liet afgaan. "Maar 20 minuten later was ze alweer aan het koken", vult Barichovicht zijn collega aan. 

De Avans student merkt ook dat zijn Nederlandse sarcasme niet altijd evengoed begrepen wordt. Desondanks is Barichovicht erg tevreden met zijn nieuwe huis. Vooral met de Syrische families binnen 't Koetshuis heeft hij een goede band. Hoewel zijn contract loopt tot september hoopt hij een verlening hiervan. "Als je het leven niet doorgaat met een open geest zul je veel gesloten deuren vinden", stelt Barichovicht filosofisch. 

Al Khouri zal tot hij een woning krijgt toegewezen bivakkeren in het opvangcentrum. De Syriër hoopt in de toekomst een eigen autogarage te beginnen. "Maar ik ben vooral blij dat mijn zoon in Nederland een toekomst heeft."