Alles wordt gedeeld met een lach en een traan: ‘Ik huil pas als we de overwinning kunnen vieren’

Sinds we gastgezin zijn voor vluchtelingen uit Oekraïne, zitten onze tranen nogal los. Als er nieuws komt van het thuisfront, wanneer ze vertellen over hun vlucht, over wat ze hebben meegemaakt, wie ze hebben moeten achterlaten, worden onze ogen al snel waterig.