Zelfmoordpoging en de krant

Tijdens het lezen van het verhaal - op dat moment al bijna 2000 keer gedeeld - schoten verschillende gedachten door mijn hoofd. 'Ik moet de krant bellen' versus 'Ik moet dit meisje tegen haar ouders beschermen'. 

Want het is nogal wat: open en bloot op internet staan met de mededeling dat je een zelfmoordpoging hebt gedaan. Daar krijg je hoe dan ook last van in een later leven. Als een potentiële werkgever je naam door Google gooit bijvoorbeeld. Ik vind dat ingewikkeld.

Ik bedacht dat ik het meisje niet kon beschermen. Ze stond al vol in de schijnwerpers. En het was hoe dan ook een verhaal: de moeder uitte sterke verwijten richting Hanze College. Aan de slag, dus. Onze avondverslaggever Jan van de Kasteele belde met betrokkenen en maakte een artikel. We publiceerden hierbij bewust niet naam en foto van de dochter.

Later stelde ik me meer vragen. Bijvoorbeeld: hadden we dit verhaal gemaakt als het níet op Facebook was verschenen? Want normaliter besteden wij uit respect geen aandacht aan zelfmoord of zelfmoordpogingen, zeker als de familie daar geen prijs op stelt. Daarnaast ligt copycatgedrag op de loer. Weinig details

In het geval van het 14-jarige meisje denk ik dat we het verhaal ook zonder de ophef op Facebook hadden gemaakt. Want: het verhaal illustreert een bredere maatschappelijke discussie over de verantwoordelijkheid van onderwijsinstellingen. 

Dat het meisje haar poging ondernam op school, maakt dat het andere leerlingen en ouders raakt. De familie wilde graag met het verhaal naar buiten. Wel zouden we in dit geval ouders hebben geadviseerd niet te veel details over hun dochter naar buiten te brengen.

Aan de andere kant: wie ben ik met mijn mening hierover? Wendy van Esch en haar dochter zijn blij met de media-aandacht. Al was het niet zo gepland, legde Wendy de volgende dag in onze krant uit. Ze plaatste het bericht - 'meer bedoeld voor de familiekring' - na overleg met haar dochter. Dat zoveel mensen het deelden, verraste haar. 

De dochter hoopt dat ze andere kinderen helpt. ,,Dat die nu opstaan omdat ze denken: dit gebeurt niet alleen mij." Melanie en haar vader deden donderdag hun verhaal op tv, in Wakker Nederland. 

Melanie maakte vier dagen na haar zelfmoordpoging een montere indruk. Wellicht zijn mijn zorgen voor niets.

Hille van der Kaa, hoofdredacteur

Reageren? hoofdredactie@bndestem.nl

Praten over zelfdoding kan bij hulp- en preventielijn ‘Zelfmoord? Praat erover’. Telefoon 0900-0113 of www.113.nl.