Ze leefde tussen gangsters en nonnen, maar het theater, dáár is Fieke Opdam pas echt thuis

,,Haar armpjes staken verstijfd boven de rand van de loden kist uit en haar ogen waren nog opengesperd. Zo hadden ze haar teruggebracht naar ons kindertehuis in Chicago. Het meisje was op home visit geweest en toen had haar vader haar door haar hoofd geschoten. Alleen maar omdat ze contact had gehad met een kind dat bij een andere bende hoorde. Het enige wat ik dacht was: als ik nu wegga, ben ik net zo laf als al die hulpverleners in mijn eigen jeugd. En dus ben ik maar gebleven. En dan moet je weten dat ik eigenlijk een schijthekel had aan kinderen, voordat ik op missie werd gestuurd naar Amerika. Maar ja, moeder-overste wilde het zo. En wat wist ik nou helemaal van de wereld, ik was 21.”