Zonder enige moeite tovert Van Amen zijn mobieltje tevoorschijn. Niet zo’n seniorenvariant met grote toetsen, maar een normale smartphone. Op die app ziet hij wat zijn zonnepanelen die dag hebben opgeleverd. ,,Ze doen het naar tevredenheid.’’

Enkele jaren geleden prijkten op steeds meer daken in de wijk zonnepanelen. ,,Marius, jij nog geen zonnepanelen?’’ werd hem op straat gevraagd. In diezelfde periode kreeg hij een folder in de bus over duurzaamheidsleningen van de rijksoverheid. ,,Ik dacht: vooruit. De aanvraag verliep online via de gemeente. Een ontvangstbevestiging kreeg ik niet.’’ Een telefoontje wel, of hij langs wilde komen op het gemeentehuis. Daar hoorde hij dat 75-plussers niet in aanmerking komen voor zo’n duurzaamheidslening. ,,Ik vind dat leeftijdsdiscriminatie.’’

Hij klopte daarna aan bij Tweede Kamer, Raad van State en Ombudsman, maar behalve 50PLUS luisterde niemand naar zijn verhaal. Uiteindelijk heeft hij de zonnepanelen zelf aangeschaft. ,,We hadden wel wat spaargeld, maar dat was bedoeld voor onverwachte zaken als een kapotte wasmachine of e-bike. Ik dacht: als ik voor een lening in aanmerking kom, doe ik dat liever.’’