Een uitstervend ras, maar Jan Klaassen gaat nooit verloren

,,Jonge aanwas is er nog wel, maar die is meer bezig met poppentheater. Met een decor, ze maken er een heel sprookje van en maken zelf ook onderdeel uit van het spel.” Peters, die vandaag optrad in De Nieuwenhof in Mill, is meer van het traditionele werk en maakt onderdeel uit van een uitstervend ras. Al denkt hij dat Jan Klaassen altijd blijft bestaan. 

Hij houdt van hem. ,,Ik ben een Jan Klaassen-adept. Dat brutale, dat kinderachtige. Vroeger zou je zeggen dat hij een schelm was.”  Dat de poppenkast nog steeds aanslaat, bewijst Peters. Hij heeft er zijn beroep van kunnen maken. Niet dat het een vetpot is. ,,Je wordt er niet rijk van, wel gelukkig.” 

Iedere maand is hij op vijf verschillende locaties te vinden. Dat zijn zijn vaste optredens. ,,Daar verdien ik het niet mee. Een kaartje kost 3 euro per persoon. Als er 25 kinderen komen, ben je 75 euro rijker. Maar zo'n vaste locatie is eigenlijk een soort reclamefolder. Een leraar die me daar ziet spelen, kan vragen: wil je ook een keer bij ons op school komen?  En daar verdien je ook weer mee.”

 Het leeft nog steeds, zegt Peters. Het principe van zijn verhaal is simpel: ,,Je hebt Jan Klaassen, je hebt een probleem en er komt een oplossing. En dat duurt dan een half uur. Maar mijn zoon zegt altijd dat het wel handig is dat ik het talent heb om dat verhaal dan te vertellen.” Zonder de aandacht van zijn hooggeëerd publiek te verliezen. 

Er wacht hem nog een mooie uitdaging. ,,Ik ben gevraagd een poppenkastvoorstelling te schrijven over dementie voor kinderen op de basisschool. Om uit te leggen wat er met opa aan de hand is. Waarom hij fiets zegt tegen een bezem. Dat is een uitdaging.”

De hoofdrolspeler heeft hij al. ,,Jan Klaassen.”