Al vanaf zijn eerste baan in 1999 was Sam Dogens doel duidelijk: genoeg passieve inkomsten verwerven om zonder baan verder te kunnen. Hij zag het niet zitten om tientallen jaren elke dag om half zes 's ochtends aan het werk te gaan en pas om half acht 's avonds zijn computer uit te zetten. In 2009 besloot hij dat hij zijn baan zou opgeven, als hij 80.000 dollar (70.000 euro) aan passieve inkomsten zou vergaren. Drie jaar later was het zover, schrijft Het Laatste Nieuws. 

Nog eens drie jaar later, in 2015, wilde zijn vrouw - toen ook 34 - hetzelfde doen en verhoogde Dogen het streefbedrag naar 175.000 euro op jaarbasis. Dat was volgens hem voldoende om in San Francisco met een gezin van vier te kunnen leven. In 2014 hadden ze een bescheiden woning gekocht, dus die hadden ze al. Inmiddels kreeg het koppel een zoontje en blijkt dat jaarinkomen van 175.000 euro inderdaad te volstaan voor het huishouden met drie personen. ,,Zeker als we ook nog eens uitgeloot zouden worden voor een openbare school, zodat we geen 20.000 tot 50.000 dollar per jaar moeten betalen voor het onderwijs van ons kind”, schrijft hij op zijn blog.

Sam Dogen haalde zijn eigen ambitieuze doelstelling dankzij voor hem onmisbare stelregels. De bedragen en de administratiecultuur die hij aanhaalt, zijn heel Amerikaans en niet voor iedereen van toepassing. Maar Dogens principes om tot een leefbare vorm van rentenieren te komen, bevatten wel wat nuttige tips om het ook hier te bereiken. De vier belangrijkste inzichten: 

Volgens Dogen is het wijsheid om vooruit te kijken. Wanneer je je werk zat begint te worden, heb je dan al de financiële mogelijkheden om iets anders te gaan doen of zelfs helemaal te stoppen met werken? Zelf wist hij al snel dat hij niet de rest van zijn leven wilde werken en om die reden had hij al bijbaantjes - hij was een jaar lang chauffeur bij Uber -, woonde hij goedkoop en bleef hij soms langer op kantoor omdat hij dan gratis eten kreeg bij de cafetaria. Het motto van Dogen: ,,Je moet de geneugtes van vandaag opofferen voor de vrijheid die je morgen zal verdienen.”

Toen hij eenmaal wist dat hij ging stoppen, startte Dogen met onderhandelen met zijn werkgever over het ontbinden van zijn contract en een ontslagvergoeding. Hij had al gelden opgebouwd in de vorm van aandelen, die hij mocht behouden. Ook bleef bleef zijn zorgverzekering nog zes maanden doorbetaald. In totaal waren de onderhandelingen goed voor een bedrag dat gelijk stond aan de kosten van zes jaar levensonderhoud. Dogen: ,,Zonder dit had ik niet op mijn 34ste al met pensioen durven gaan." 

Het is belangrijk om je doel te kennen, weet Sam Dogen, ,,anders verlies je de motivatie”. Hou daarbij rekening met de basiskosten om te kunnen leven, zoals eten, kledij, vervoer en huisvesting. Als je jaarlijkse uitgaven 30.000 euro bedragen, dan moet je dat getal delen door je verwachte rendement om te zien hoeveel je moet sparen. Vervolgens moet je het resultaat wel nog eens vermenigvuldigen met 1,25 tot 1,50, vanwege de belastingen. In zijn voorbeeld deel je 30.000 euro door (een geschatte) 3 procent en dan krijg je als resultaat dat je een bedrag van 1 miljoen euro zou moeten sparen om 30.000 euro aan inkomsten te genereren. 

Dogen weet inmiddels dat je veel minder geld nodig hebt dan je van tevoren denkt. Zelf geeft hij dertig procent minder uit dan hij van tevoren had verwacht. De gouden tips? Tennissen in een openbaar park, bijvoorbeeld. En als je niet langer meer werkt in een dure wijk, geef je bovendien veel minder geld uit aan eten. Tijdschriften en kranten lezen? Dat doet Dogen bij de bibliotheek. Bovendien zijn er talloze gratis activiteiten te vinden als je goed zoekt op internet. 

Lees de beste artikelen op het gebied van werk en carrière via onze wekelijkse nieuwsbrief!