Boer amputeert eigen onderbeen tijdens ongeluk met versnipperaar

Dat Kaser tot het uiterste ging om zichzelf te redden, wordt door de meeste Amerikaanse nieuwszenders met hoofdletters gebracht. De nuchter ogende agrariër uit Pender - een plaats op de grens van de staten Nebraska en Iowa - vertelde in een interview met CNN  uitgebreid over het drama dat zijn leven in een klap veranderde. 

,,Tijdens mijn werk stapte ik per ongeluk in de maler waarvan de opening op dat moment toevallig onzichtbaar onder een laag maïsafval lag. Het vlijmscherpe apparaat met roterende messen begon direct mijn onderbeen op te 'zuigen’. Terwijl ik kermend van de pijn moest toezien hoe mijn been langzaam maar zeker in de machine verdween, besloot ik mezelf te gaan bevrijden. Dat moest wel, omdat ik geen telefoon bij me had en hulp niet snel zou arriveren. Trekken was zinloos. Ik bleef vastzitten. Dus pakte ik mijn mes en begon te snijden.”

Volgens Kurtis Kaser moest hij snel handelen. ,,Ik wist dat ik door de pijn en het bloedverlies buiten bewustzijn kon raken.” Het slachtoffer stopte met snijden toen hij ‘een raar gevoel’ kreeg. ,,Er sprong iets los. Ik dacht dat ik misschien een zenuw of pees had geraakt. Na korte tijd lukte het me om los te komen uit de machine die nog steeds aanstond. Vervolgens ben ik op mijn ellebogen naar huis gekropen om de hulpdiensten te bellen.” Onderweg moest hij een paar keer stoppen omdat hij flauw dreigde te vallen. ,,Vraag me niet hoe het me is gelukt, maar ik heb het gered.”

Kaser werd uiteindelijk met een traumahelikopter naar het ziekenhuis gebracht waar de wond werd gedicht. Momenteel herstelt hij in een revalidatiecentrum. De akkerbouwer, die alweer positief richting toekomst kijkt,  krijgt binnenkort een prothese aangemeten waarmee hij uiteindelijk weer zal kunnen lopen. ,,Ik heb ontzettend veel geluk gehad en ga absoluut niet zielig doen. In het hersteloord heb ik mensen gezien die er veel erger aan toe zijn.”
Op termijn hoopt hij de draad van zijn werk weer op te kunnen pakken. ,,Ik moet en zal, ook met een kustbeen, weer op mijn akkers staan.” Hij gaat op advies van zijn vrouw wel één ding veranderen. ,,Voortaan neem ik mijn gsm mee om bij calamiteiten alarm te kunnen slaan. En ik let wat beter op.”