Verschuur schoof gisteravond in het bijzijn van zijn advocaat aan bij Pauw, na een emotionele confrontatie eerder op de dag met Gökmen Tanis, de verdachte van de aanslag. Tijdens de zitting in de rechtbank kon Verschuur zich niet meer inhouden. ,,,Lafaard, je bent een varken’’, beet hij Tanis toe.

Een bewuste actie, zo vertelde hij bij Pauw. ,,Ik wilde graag de persoon die mijn dochter dit heeft aangedaan in de ogen kijken. Dat was in het begin moeilijk. Ik zat steeds tegen zijn rug aan te kijken, dan loopt de spanning op en op.”

Tegen het einde van de zitting kreeg hij eindelijk de mogelijkheid om iets tegen Tanis te zeggen. ,,Ik liet de rechter eerst netjes uitspreken. Op het moment dat hij wegliep, greep ik mijn kans. Ik stond op en riep: ‘Je bent een varken, lafaard!”. Dat deed ik uit emotie. Ik zag een lege blik in zijn ogen. Hij schrok. Maar ik moest dit doen. Ik moest hem in de ogen aankijken, en dat heb ik gedaan.”

Op indringende wijze vertelt Verschuur wat de gebeurtenissen met hem als persoon hebben gedaan. ,,Mijn leven staat op z’n kop. Je bent alles kwijt. Het is niet uit te leggen, niet te bevatten. Ik kan mijn huis niet meer in. Je ziet haar overal staan en liggen. Ze is er continu. Wat doe je dan? Dan ga je vluchten.”

Tekst gaat verder onder deze foto

Verschuur vertelt tijdelijk de stad uit te zijn om weer tot rust te komen. ,,Ik en meerdere mensen hebben levenslang gekregen. Het is zo onwerkelijk allemaal.” In een van de volgende zittingen gaat Verschuur gebruik maken van zijn spreekrecht. ,,Ik wil hem (Tanis, red.) laten voelen wat hij mij heeft aangedaan. Ik wil dat hij zijn leven lang aan mij denkt.”

Tanis toonde op de eerste inleidende zitting geen respect voor de rechtbank in Utrecht. De 37-jarige Utrechter zat vanwege ‘hoogopgelopen emoties’ voorafgaand aan de zitting, met zijn handen aan zijn buik geboeid in de propvolle zaal. Hij stond niet op toen de drie rechters binnenkwamen, onderbrak de voorzitter soms, stelde hem tegenvragen en sprak hem aan met je en jou. ,,Jullie zijn niet meer waard dan een kogel”, zei hij aan het eind van de zitting tegen de rechtbank, toen de parketpolitie hem afvoerde.

Tekst gaat verder onder deze tweet

T. beriep zich bij inhoudelijke vragen op zijn zwijgrecht en gaf daarmee geen inzicht in het motief van de schietpartij. Wel heeft hij twee keer bekend, bij de rechter-commissaris. Bijstand van een advocaat bleef hij weigeren, ook toen de rechter nadrukkelijk op de gevolgen wees. T. hield enkele nagenoeg onnavolgbare betogen over moslims die in de verdrukking komen en worden gedood ‘door jullie’. ,,Als ik duizend levens zou hebben, zou ik ze aan Allah geven”, zei hij. T. wil dat niet met zijn geloof wordt gespot.

Om toch achter de beweegredenen van T. te komen, is het onderzoek naar de aanslag op het 24 Oktoberplein in Utrecht nog in volle gang. Er werken vijftig mensen aan en er volgen nog verschillende onderzoeken. Van het schieten in de tram zijn beelden gemaakt, maar die zijn volgens het Openbaar Ministerie te indringend om te tonen tijdens een openbare terechtzitting. Daarom wordt er een virtuele reconstructie gemaakt van de gangen van T.