Nog geen uitspraak in zaak Marco Kroon, rechter verwijst naar de meervoudige militaire kamer

Een eenvoudige mishandeling. Dat is waar deze zaak vooral om draait. Een misdrijf die elke politierechter normaal gesproken in een middag afdoet. Maar als Marco Kroon de rechtszaal binnen stapt met in zijn kielzog maar liefst drie advocaten, fronst ook deze militaire politierechter de wenkbrauwen. Dit ziet ook hij niet zo vaak, maar maakt één ding duidelijk; Kroon vecht terug tegen alle beschuldigingen alsof zijn leven er vanaf hangt.

Er staat ook veel op het spel. Kroon dreigt zijn baan te verliezen bij een veroordeling. Zijn dapperheids-onderscheidingen zelfs. Hij mag zijn uniform al niet meer dragen, sinds zijn werkgever hem schorstte. Dat hij hier in een gewoon pak in de beklaagdenbank moet verschijnen, raakt hem in het hart. Meer nog dan de persona non grata die hij is geworden door alle ophef. Niemand wil nog een lezing van hem bijwonen. Hij mocht zelfs niet meer spreken op veteranendag in zijn eigen woonplaats.

En dus is Kroon strijdlustiger dan ooit als hij halverwege de middag met zijn echtgenote de rechtbank binnen loopt om zich te verantwoorden voor de kopstoot waar hij naar eigen zeggen volkomen onterecht van wordt beschuldigd. ,,Al moet ik mijn huis verkopen om de advocaatkosten te kunnen betalen, ik vecht tot ik er bij neer val. Want wat hier gebeurt deugt echt niet’’, zegt hij.

Voor het OM is de zaak klip en klaar. Een medewerker van cameratoezicht zag Kroon wildplassen en stuurde er een agent op af. Zij schreef een bekeuring uit. Toen begon volgens het OM Kroon te ‘zuigen’. Riep hij iets van ‘je kan mij toch niets maken’ en maakte aanstalten om nogmaals te wildplassen. Hierop kreeg hij opnieuw een bekeuring, waarna hij met zijn geslachtsdeel zwaaide en werd aangehouden. Dat is het moment waarop het mis ging en Kroon een kopstoot zou hebben gegeven. Ook stak hij een middelvinger op.

Kroon kon zich aanvankelijk op het bureau nog maar weinig herinneren van het voorval, mede omdat hij de nodige alcohol op had. ,,Als ik dat echt heb gedaan, schaam ik mij diep’’, verklaarde hij in eerste instantie. Maar nadat hij de beelden terug zag die zijn echtgenote had gemaakt, kwam ook zijn herinnering terug.

Dat hij stond te wildplassen klopt. Geen twijfel daarover. Maar die kopstoot is één grote leugen. ,,Ik heb mijn hele leven gevochten tegen onrecht. Als ik dit had gedaan had ik mijzelf met pek en veren overgoten en het land uit gegooid.”

Kroon is juist zelf degene die veel te hard is aangepakt, vindt hij nu. Hij werd zo hardhandig geboeid en afgevoerd dat een arts weken later vast stelde dat de pijnlijke hand die hij aan zijn arrestatie over hield, blijvend is beschadigd. Kroon kan daardoor mogelijk nooit meer opdrukken. En dus deed hij vorige maand zelf aangifte tegen drie agenten. ,,Ik ben afgevoerd alsof ik een terrorist ben’’, verklaarde hij daarin.

Niet alleen met deze aangifte gaat Kroon in de tegenaanval. Op advies van zijn advocaat liet hij vier experts onderzoek doen naar het in sommige gesuggereerde drugsgebruik. Daar blijkt niets van waar. Ook doet een deskundige onderzoek naar de beweging die Kroon met het hoofd maakte. Is dat een kopstoot, zoals het OM stelt, of kan dat ook anders worden geïnterpreteerd gezien de militaire achtergrond van Kroon?

Het wachten is nog op de resultaten van deze onderzoeken en dus werd de rechtszaak onbepaalde tijd uitgesteld. Ook gaan er straks drie rechters naar kijken.

Kroon verlaat de rechtbank met opgeheven hoofd. Het begin van gerechtigheid is er, vindt hij. Want maanden na die carnavalsnacht is Kroon ervan overtuigd dat de politie hem er probeert in te luizen. ,,Ik heb dat gevoel heel sterk, ja. Misschien zit er bij de politie nog wat hartzeer sinds de strafzaak van 2011. Ze hebben toen zo hoog van de toren geblazen en uiteindelijk is daar bijna niets van over gebleven.”