In Schultings dorp Tijnje blijft het doodstil: ‘Dit is ook sporthistorie van Suzanne’

Drie keer goud en een keer zilver op één Olympische Spelen: dat was het grote doel van Suzanne Schulting vóór de 1500 meter. Iets wat nog geen andere Nederlandse sporter is gelukt tijdens de Winterspelen. Yvonne van Gennip (drie keer goud in Calgary, 1988) en Ard Schenk (drie keer goud in Sapporo, 1972) zijn de recordhouders.

Je kunt wel stellen dat je dan op de drempel van eeuwige roem staat. Maar als je daar érgens niks van merkt, is het wel in Tijnje, of beter: buurtschap Ulesprong (ergens tussen Heerenveen en Drachten). ,,Het café is dicht, ik heb longontsteking”, verontschuldigt uitbater Frieda van den Berg van café Ulesprong zich. ,,Ik ga ophangen, fijne dag hoor.”

Het is goed zoeken naar sporthysterie hier. Niet ver van café Ulesprong wonen Jan en Hannie Schulting, de ouders van Suzanne. Ze kijken met z'n tweeën naar Suzanne. Niemand erbij. Nou ja, Jan kijkt. Hannie ‘loopt wat vaker heen en weer’. ,,Ik probeer rustig te blijven”, zegt Jan. ,,Het is fijner als je erbij zou zijn,  dan heb je toch het gevoel dat je nog íéts van positiviteit aan Suzanne kan meegeven.” 

Waar de tweelingzussen Jolien en Marieke zijn, weet Jan niet. ,,Meiden van twintig, die gaan hun eigen gang. Maar die durven meestal ook amper te kijken.” 

Contact met Suzanne is er tussen de races niet. Jan geeft z'n analyse over de kwartfinale en halve finale. Dat die eerste race altijd zo onrustig is, dat je dan moet oppassen, kiezen of je wegrijdt of achter iemand blijft hangen, want de tweede race is er zo kort achteraan. ,,Weinig tijd om te herstellen. Maar in die tweede race ging ze toch vier ronden voor het einde weg uit de mêlee.” 

Dan is het even schrikken. ‘Penalty!’ roept Hannie. Iemand gediskwalificeerd? Eén minuut is het doodstil. Maar het heeft niks met Suzanne te maken. 

Dus naar de finale. Hannie loopt weg. Jan blijft zitten. Er staat geen champagne klaar in de koelkast. Suzanne vliegt achter de wegracende Chinese aan. ,,Dat kost al veel kracht.” Dan líjkt ze op weg naar de eerste positie. ,,Ze krijgt een douw”, ziet Jan. Suzanne verliest snelheid, komt nog terug en wordt derde. Hannie is er ook weer bij. 

,,Na die douw kwam ze nog binnendoor. Ze heeft een knappe race gereden”, analyseert Jan rustig. Twee keer goud, zilver en brons op één Olympische Spelen. Is dat ook sporthistorie? ,,Wat mij betreft wel”, besluit Jan.