In een poging om het verzet tegen racisme te doorbreken, gaan rechtse hardliners aan de haal met alles wat niet deugt

Dat de protesten tegen racisme en politiegeweld onverminderd doorgaan, ondanks een allesomvattende pandemie, bewijst hoe diepgeworteld de frustraties zijn.

Er moet een gesprek worden gevoerd, zoveel is duidelijk, een dialoog met de andere partij, maar op een of andere manier wil het luisteren naar elkaar niet van de grond komen. Ik heb me, vooral de afgelopen dagen, vaak afgevraagd waar dat vandaan komt.

Iedereen die welwillend in het leven staat, begrijpt dat het leed van gekleurde mensen, die dezer dagen veelvuldig hun anekdotes delen, geen onderwerp van discussie is. Het is écht waar. Ik kan erover meepraten. Om dat beeldend voor u te maken: als sommige lezers een column van mij niet kunnen waarderen, wordt er meestal verwezen naar de afkomst van mijn ouders. ‘Ga dan naar Turkije, als het hier niet bevalt’.