Het was zo’n vakantie waar vooral een ding afwezig was

Ik zat in de stoel, die ik in het verste hoekje van de tuin had neergezet. Het was tegen negenen en al aan ’t schemeren. De kleintjes waren voorgelezen door hun moeder. Ook al kunnen ze allebei zelf lezen, dat is toch wel het toetje van de dag. Ze kwamen nu naar beneden om hun tanden te poetsen. Ik hoorde ze de trap af hollen, want alles is van hout in ons Duitse huis. Nu waren ze in de badkamer, die beneden is.

‘Papa, waar ben je?’
‘Hier!’
Al tandenpoetsend kwamen ze de tuin ingelopen. ‘Wat doe je daar?’
‘Ik ga kijken hoe het donker wordt.’
‘Oh.’

Ze accepteren alles nog als ze 6 en 8 zijn, maar de oudste heeft al wel de leeftijd dat je haar hoort denken: ‘Raar!’ Ze kregen een nachtzoen en ik ging verder de avond zien vallen. Tegen half tien was er ineens die ene ster. En zoals dat gaat, toen ik nog een keer met m’n ogen knipperde waren er drie en toen tien en daarna kon ik ze al niet meer tellen.

Tegen elf uur kwam de oudste nog even terug de tuin in, kon niet slapen. Ik nam haar op schoot en samen keken we naar de sterren die inmiddels de hele hemel vulden. Het was zo’n avond waarop je als leek probeert het melkwegstelsel uit te leggen maar feitelijk niet veel verder komt dan: ‘Veel hè.’

Zo’n vakantie was het dus, dat je de tijd neemt om de avond te zien vallen. Een van de vele zwoele avonden in weken vol Uno en Qwixx spelen en soms even een boek lezen. Dagen waarop de belangrijkste beslissingen zijn in welk leuk dorp je koffie en limonade gaat drinken, met taart natuurlijk. Om onderweg zomaar even te stoppen bij een imker om honing te kopen. Avonden waarop je na het eten nog even een ritje maakt om herten te zien. Om de volgende ochtend onderweg naar de bakker in een dorp verderop zomaar overvallen te worden door een rotte wilde zwijnen die de weg oversteekt. Ademloos wachtend en tellend: negenentwintig, dertig!

Zo’n vakantie dus, waar vooral een ding afwezig was, dat onze oudste onder woorden bracht toen we uiteindelijk terugreden: ‘Ik heb de hele vakantie niet aan corona gedacht!’

Reageren: frankpoorthuis@dpgmedia.nl

Bekijk hier onze video’s met tips voor als je thuiszit: