Vast in Valencia: 'Het schept een band zo'n staking'

Het schept een band zo'n staking. Wij, Nederlanders die deze maandag in Valencia worden geraakt door de staking van Transavia-piloten, zoeken elkaar op in de vertrekhal van het Valenciaanse vliegveld. We hebben net bonnen van tien euro voor een maaltijd gescoord. 'Met dank aan' Transavia. We hoorden zondagavond dat er vandaag zou worden gestaakt. 

Eerst maak je dan nog grappen, want een extra dagje in deze mooie stad is geen straf. Maar de hond dan? Die zit dan nog een dag langer in het pension. En andere afspraken lopen ook in de soep. Hmm, toch niet handig deze pilotenactie. We waren al zo blij dat de heenweg goed ging, want een half jaar geleden zouden we al naar Valencia gaan, maar die trip ging niet door door het verlies van een paspoort. Er rust kennelijk geen zegen op. 

Deze ochtend hebben we nog steeds geen bericht van Transavia dat onze vlucht is geschrapt. Dus staan we vroeg op en zijn ruim op tijd op de vlieghaven. Vijf minuten later een berichtje: de vlucht is vertraagd en vertrekt pas om 16.00 uur. Balen, maar er is in ieder geval nog een reis gepland. Landgenoten die naar Rotterdam vliegen, hebben minder mazzel. Hun vlucht is helemaal geskipt. Viva Eindhoven! Dan begint het wachten. 

We vinden al snel lotgenoten die ervaringsdeskundigen zijn op het gebied van vertraging. 'We moeten bij Transavia een claim indienen. Bij een vertraging van langer dan 3 uur kun je een schadevergoeding van 250 euro per persoon krijgen. Vraag maar aan de Consumentenbond, wij weten er alles van', aldus onze nieuwe vrienden. Ons humeur wordt er beter van. Wachten met goed gezelschap, een goed boek, een ijskoffie en je mobieltje valt best mee.

Helaas wordt de vlucht nog twee keer vertraagd, maar rond half vijf zijn we, bijna acht uur later dan gepland, toch aan de beurt. Ondertussen zijn we best suf geworden, maar zijn we blij dat we naar huis kunnen. Voorlopig geen Valencia meer voor ons.