Ruzie om windmolens aan de Boompjesdijk in Dinteloord

Weg rust in de doorgaans zo vredige buurtschap Boompjesdijk. "Het gesprek aan de heg of op de buurtbarbecue krijgt een grimmiger karakter", schetst André van Groenestijn de ontstane tweespalt in de polder. Samen met tien buurtbewoners is Van Groenestijn de actiegroep 'Handen af van de polder!' begonnen. "Na een informatiebijeenkomst van Eneco samen met de initiatiefnemers hebben we de koppen bij elkaar gestoken en de actiegroep opgericht. De argumenten zijn duidelijk: we trekken nut en noodzaak van nóg meer windmolens in twijfel. Alle mooie verhalen van schone energie ten spijt, kan niemand die Euromasten een verrijking van het landschap vinden. Want dat zijn het wel hè: de hoogte van de bovenste wiek is 150 meter. Da's een paar keer de kerktoren van Dinteloord of Steenbergen."



Drie jaar terug verhuisden de Van Groenestijns vanuit Noordhoek naar de Boompjesdijk. Niet voor het huis, want de oude dijkwoning was een bouwval, maar voor het weidse uitzicht richting Volkerak. "Daar genieten we nog iedere dag van. Het vooruitzicht van achttien windmolens vertroebelt dat genot danig." Aan kleine details merken de tegenstanders van het windmolenpark dat de trein al in gang gezet is. Zo is een bord met de aanduiding stiltegebied aan het begin van de Kleinedijk ineens verdwenen. "Eneco betwist nu dat het stiltebied niet daar hoort te beginnen, maar verderop. Toch vreemd dat zo'n broedgebied zich 'zo maar' kan verplaatsen."



Hoe de strategie van de actiegroep gaat uitpakken, weet Van Groenestijn nog niet. "Eerst gaan we een zo breed mogelijk draagvlak zoeken. Handtekeningen verzamelen, lobbyen bij de politiek, die het toerisme in deze streek zo hoog in het vaandel heeft staan. Met droge ogen beweren dat windmolens en toerisme hand in hand gaan is de zaak voor de gek houden."



De actievoerders zien wel in dat de boeren uit de buurt gezwicht zijn voor het grote geld. Historisch besef is daarbij van ondergeschikt belang. "Van generatie op generatie hebben de agrariërs, die nu in zee gaan met Eneco windenergie, deze polders gekoesterd. Ze maakten bezwaar tegen verdere verstedelijking, nieuwe industrie of infrastructuur. Maar nu ze de grond voor 50.000 euro per jaar kunnen verhuren, is de nostalgie verdwenen", aldus Van Groenestijn. "Dat geld krijgen ze dankzij de subsidies op windenergie. Als belastingbetalers financieren wij nota bene dit plan waar we zo op tegen zijn."