Eerst een coronaprik en daarna een lintje voor Christ de Weert: ‘Stikleuk als waardering’

De koffie stond net klaar, die 26e april. ,,Ik was vroeg uit bed gemoeten om mijn eerste inenting tegen corona te halen. Daarna zou onze Ruud een bakkie komen doen. Vanwege dat vaccineren stond ik er niet bij stil dat het lintjesdag was. Ik was compleet verrast toen ik het college aan zag komen", vertelt De Weert, goedlachs als altijd.

Ook zijn vrouw Ine wist van niks. ,,Maar goed ook, ik zou weken de zenuwen hebben gehad", bekent ze. Het leek haar dan ook veiliger dat Ruud de onderscheiding op zou spelden, anders had haar man wellicht voor de tweede keer die morgen een prik gevoeld. ,,Het werd een leuke dag, met hapjes en champagne”, aldus de gedecoreerde. Met ook hun oudste dochter Annemarie en Ruuds tweelingzus Annet erbij.

Een verrassing is het lintje niet voor wie de erelijst van De Weert als vrijwilliger ziet. ,,Tja, als je zo hoort van de burgemeester wat ik allemaal heb uitgespookt. En dan stond nog niet eens alles erbij”, lacht De Weert. ,,Dat doe je omdat je mensen kunt helpen. Ik hoefde geen lintje, daar doe je het niet voor. Maar wel stikleuk dat ik die waardering nu toch krijg. De kers op de taart."

De Weert woonde vanwege zijn werk tien jaar in Etten-Leur, maar keerde terug in zijn geboortedorp Hoogerheide toen hij in 1985 bij Philip Morris personeelszaken ging doen. Vanaf 1987 kwam hij bij voetbalclub METO in jeugd- in hoofdbestuur terecht. Later werd hij voorzitter bij tennisvereniging Mattemburgh. ,,Dat ben ik niet meer, maar ik tennis nog elke week.” Ook helpt hij jaarlijks bij de ijsbaan.

Van het één rolde hij in het ander. Acht jaar leidde hij de WMO Adviesraad en zetelt nu nog bij tanteLouise in de cliëntenraden van Mariahove en Heideduin. ,,Zo leerde ik in coronatijd digitaal vergaderen en blijf je een beetje bij in de wereld.” Oh ja, hij werd ooit gevraagd als tijdelijk regiovoorzitter van de KBO. ,,Dat ben ik nu nog...” 

Verder zat De Weert bij de Sportraad, de Woensdrecht Promotieprijs en in de raad van commissarissen bij Rabobank Zuidwesthoek. Logisch dat hij veel fijne reacties kreeg op zijn lintje. Maar ook de vraag: ‘Je stopt nu toch niet hé? ,,Nou, zo lang ik gezond blijf, hou ik het lang vol hoor. Ik koop soms wel geraniums, maar nooit om erachter te zitten.”