De geur van verse pizza komt je tegemoet in de Steenbergsestraat in Bergen op Zoom. Pizzabakker Maurice de Coninck heeft de bodem klaar. Nog even beleggen met parmaham en in de oven. Vaste klant Martin wacht zijn beurt af. Of de heren blij zijn met de verlenging van de avondklok, wil de verslaggever weten.

,,Het maakt werkelijk geen ruk uit”, zegt De Coninck. Hij kan er smakelijk om lachen. ,,Weet je voor wie het een uitkomst is? Voor de singles van deze wereld. Kun je net wat langer blijven plakken. Nu moet je voor negen uur de keuze maken: blijf ik slapen of ga ik gauw naar huis. Straks heb je een uur langer bedenktijd.”

Voor trattoria Da Maurizio, de zaak van De Coninck, verandert er bar weinig. ,,Na negenen hebben mensen hun buik vol. Die bestellen dan toch niet meer. En al zouden ze bestellen, dan mogen onze bezorgers net als nu ook buiten de avondklok om de straat op.”

_{(Tekst gaat verder onder de foto)}

Vanuit zijn slaapkamerraam boven de zaak, kijkt zoon Stijn de Coninck uit op het Markiezenhof. En ziet hij maandagavond rond half negen de stad leegstromen. ,,Weet je”, zegt hij. ,,Ook ‘s avonds laat komen er nog tientallen mensen voorbij.” En dan gaat het gesprek in de zaak over de controles.

Klant Martin, die in de bouw werkt, is nog regelmatig na de avondklok op pad. ,,Vanavond ook”, zegt hij. ,,Die pizza ga ik zo meteen bij een maatje opeten. En daarna gewoon naar huis. Regelmatig zie ik politie op straat, maar aanhouden doen ze je niet. Ze steken hun hand op en je rijdt zo door.”

Het belletje van de oven gaat. Pizza klaar. Martin vertrekt, De Coninck ruimt zijn aanrecht leeg. Ondertussen kun je op de Grote Markt een kanon afschieten. Overal is het donker, behalve bij Hotel De Draak, daar neemt receptionist Imad Khalfioui een dienblad van een hotelgast aan.

_{(Tekst gaat verder onder de foto)}

,,Heeft het gesmaakt?”, vraagt hij. Ze knikt. Ook hij ziet weinig voordelen aan de verlenging van de avondklok. ,,Nou, misschien eentje. Dat onze jongens uit de keuken geen verklaring meer op zak moeten hebben. Aan de andere kant, in al die maanden ben ik ‘s avonds nog nooit gecontroleerd. En ik draai hoofdzakelijk avonddiensten.”

Van de binnenstad naar de Boulevard, waar een medewerker van McDonald’s even na negenen in de schemer vuiltjes raapt. Op een bankje aan het water treffen we oliebollenbakker Eli Pattiwael. Hij snakt naar meer vrijheid, is de maatregelen meer dan beu.

_{(Tekst gaat verder onder de foto)}

Zijn vertrouwen in de overheid heeft een flinke deuk opgelopen. Ook zijn vertrouwen in de mensen om hem heen. ,,Het lijkt wel alsof je in dit land geen andere mening meer mag hebben.” Pattiwael is lid van de groep Sonar, met als doel de ‘waarheid achter corona’ boven tafel krijgen. 

Hij hekelt de manier waarop de media dat doen. ,,Alle coronaprotesten heb ik bijgewoond. Maar hoe het in het nieuws wordt gebracht, het klopt gewoon niet. Net als de situatie in de ziekenhuizen.” Pattiwael ziet nuchtere mensen door angst lamgeslagen raken. ,,Het moet een keer klaar zijn.”