Daklozen onderdak in GGZ-pand: 'Ik voel mij hier als een prins'

Jaren zwierf hij op straat. Het kostte Corné bijna zijn leven. ,,Ik was maar met één ding bezig. Zorgen dat ik op tijd voor de deur lag bij de nachtopvang in Bergen op Zoom. Ben een paar keer bijna doodgevroren.''

In december keerde het tij, vrij plotseling eigenlijk. De 56-jarige Corné, geboren en getogen in Zegge, kon met vijf andere daklozen terecht in gebouw De Kade in Bergen op Zoom. Bestuurder Ineke Strijp van GGZ Westelijk Noord-Brabant en de Bergse wethouder Yvonne Kammeijer vonden elkaar in, wat zij noemen, een 'kleinschalig huisvestingsexperiment'.

,,Dit is een kans die voorbij kwam en die we gegrepen hebben. Financieel was het niet mogelijk om De Kade open te houden voor psychiatrische behandeling van jongvolwassenen. Maar het pand is ook geschikt om mensen die binnen Beschermd Wonen moeilijk te huisvesten zijn, toch een dak boven het hoofd te geven. Zoals de vaak drugsverslaafde zwervers in de stad. We zijn gaan brainstormen met de gemeente en waren er snel uit: GGZ doet de begeleiding, terwijl de gemeente de financiering regelt uit het WMO-budget voor Beschermd Wonen'', vertelt Strijp.

Corné is niet bezig met procedures en budget zus of zo. ,,Je vindt jezelf terug. Ik ga solliciteren om ergens vrijwilligerswerk te doen. Koffie schenken, lijkt me leuk.'' Hoe de vijftiger op straat belandde? ,,Lang verhaal. Scheiding, wietplantage in huis. Je denkt alleen maar aan de knaken.'' Toen hij tegen de lamp liep, raakte hij alles kwijt. Zijn woning, maar erger nog, zijn dochter. Corné weet dat hij, niet zo lang geleden, opa is geworden. Maar de kleine heeft hij nog niet gezien. Ja, dat doet zeer.

Hij gaat voor naar zijn nieuwe tijdelijke thuis. Een kaal ogende kamer met bed, kast en tafeltje. Maar de lakens zijn schoon en Corné heeft zelfs een eigen douche met toilet. ,,Ik voel me hier als een prins.'' Toch ziet hij De Kade als een tussenstation. ,,Ik wil aan het werk en echt weer een eigen huis.''

De acht begeleiders krijgen de ruimte om goed in te spelen op de individuele behoeften van de (voormalige) daklozen. ,,Dat is het mooie van dit experiment. We pinnen de medewerkers niet vast op een protocol, maar geven ze een cocktail aan mogelijkheden om te doen wat nodig is om het leven van de daklozen weer op de rit te krijgen'', aldus GGZ-bestuurder Strijp.

In het geval van Corné zou het bijvoorbeeld een grote stap voorwaarts zijn als het contact met zijn dochter en zijn kleinkind hersteld kan worden. ,,Dus gaan we proberen om dat voor elkaar te krijgen. Dat valt strikt genomen buiten de regels van dagbesteding, maar voor het perspectief van Corné is het misschien wel van levensbelang'', zeggen Strijp en Van Batenburg.

Ondertussen juicht de politie het experiment aan alle kanten toe. ,,Wij merken nu al het effect op straat'', zegt wijkagent Rob Paijmans die Corné goed kent. ,,De politie is dagelijks veel tijd en capaciteit kwijt met overlastgevende daklozen. Vooral op plekken waar ze rondhangen, zoals het Thaliaplein en bij Glacis in Bergen op Zoom, is het nu al een stuk rustiger. Daar wordt iedereen blij van.''

Ook wethouder Kammeijer is er blij mee. De huisvesting van daklozen in de regio sleepte jaren aan zonder uitzicht op een oplossing. In het voorjaar van 2016 trok de Roosendaalse politiek definitief de stekker uit het plan om in wijk Westrand een woonvoorziening voor 24 verslaafde daklozen te bouwen. Dat plan kostte zes jaar aan voorbereiding en bezwaarprocedures. Met uiteindelijk nul resultaat.

De Kade in Bergen op Zoom springt in dat gapende gat. Strijp: ,,Geld is altijd het probleem. We hebben dit voor elkaar gekregen door buiten de gebaande paden te denken. Mogen we best trots op zijn.''