McLaren 600 LT: geslaagde spagaat

McLaren is het meest on-Britse automerk dat er bestaat. Het interieur is bijvoorbeeld van topklasse. Geen uitdragerij van Ford Fiesta-stengels en Scorpio-knoppen of bekleding die na drie regenbuien naar natte hond ruikt, maar een fris ogend samenspel van hoogwaardige materialen dat voor een enorme supercar-beleving zorgt. De pasnaden en afwerking doen niet onder voor die van de Duitse Oberklasse.

McLarens behoren tevens tot de meest doorgerekende sportwagens ter wereld. Iedere stuurhoek, remdrukcoëfficiënt en luchtweerstandswortel wordt bij alle temperatuurschommelingen kapotgecalculeerd door toptalenten die cum laude afstudeerden aan Britse universiteiten. Mannen en vrouwen die allang miljonair waren geweest wanneer ze hun talent in de financiële wereld hadden geëxalteerd en niet zo verrekte veel van auto’s hadden gehouden, waardoor ze nu tegen een nauwelijks bovenmodaal salaris hun dagen doorbrengen in stormachtige windtunnels en muffe motorlaboratoria.

McLaren behoort tot de kleinste spelers in de markt. Het is daarom te prijzen dat deze autobouwers ten koste van alles de beste willen zijn en die queeste gaat ze ook nog eens heel aardig af. Maar de vraag is of ze niet het kind met het badwater weggooien. Want bij McLaren gaat functie voor vorm en dan krijg je niet altijd de meest – laten we zeggen – speelse auto van de markt. En dat is jammer, want miljonairs die dit soort auto’s kopen zijn wel speels en als ze het niet zijn, willen ze het in elk geval uitstralen.

Om die reden is een auto als de gespierd ogende Lamborghini Gallardo Performante met zijn scherp gesneden lijnen, ‘in your face’ kleurkeuze en poenerige uitstraling een verkoophit. Is het de best rijdende supersportwagen? Zeker niet. Dat is misschien wel de Porsche 911 GT2 RS – een auto die ook nog eens een prachtige racehistorie heeft. Ferrari is eveneens een merk met een prachthistorie. Bovendien klinken ze fantastisch. En een brute Amerikaan als de Corvette koop je omdat je er prachtige drifts en burn-outs mee kunt maken.

Wat zet McLaren daar tegenover? Qua afkomst moet het merk het vooral moet hebben van de F1 – een monumentale auto met bladgoud in de motorruimte, die er na een McLaren-loze periode van tientallen jaren een beetje met de haren wordt bijgesleept. Natuurlijk, er was nog even een korte samenwerking met Mercedes-Benz, maar dat was een kort en ongelukkig huwelijk. Bovendien is de gemiddelde McLaren een supersportwagen die het minst spectaculair klinkt, met een uiterlijk dat weinig schwung heeft en een onderstel dat zelfs door professionele coureurs niet of nauwelijks in een drift te dwingen is. 

Maar de kans bestaat dat ‘ie de concurrentie verslaat op een baan als de Hungaroring, alwaar we de nieuwe McLaren 600 LT aan de tand voelden. Dit is vooral een auto voor de hardcore circuitrijders die meer geven om hoe ze scoren qua rondetijden dan qua aantal jaloerse blikken vanaf het terras. McLaren had kortom eigenlijk Duits moeten zijn: degelijk, doorgerekend en dynamisch, maar niet echt ‘dik’. En de vraag blijft of McLaren niet wat meer moet gaan voor alle dingen die een supersportwagen sexy maken: meer herrie, meer spoilers en een speelser onderstel.

McLaren vindt zelf van niet en de verkoopcijfers lijken de strategie van het Britse merk gelijk te geven. Want het gaat hard met het kleine McLaren. Vooral omdat het zulke fijn rijdende auto’s maakt, die de meeste praktische bruikbaarheid bieden van alle supersportwagens bij elkaar opgeteld. Probeer je met een Ferrari 488 of Lamborghini Gallardo Performante maar eens in de Amsterdamse binnenstad te begeven zonder te smelten, of te vrezen dat je voor 12.000 euro lak achterlaat op een paaltje of op een tram die je niet zag aankomen. 

Niets van dat alles in zo’n beetje iedere McLaren. De temperatuurhuishouding is top, het comfort overweldigend en het zicht rondom welhaast panoramisch. En eindelijk komt ook het uiterlijk op stoom, met welvingen, roosters en stijlvol spoilerwerk. Een regelrechte beauty is het nog altijd niet door het licht op de oogbollen schurende cab forward design, maar de jaren van naar pure doelmatigheid riekende ontwerpen liggen gelukkig achter ons. Helemaal wanneer ze een toch al niet onaardig ogende auto als de 570 S een flinke anabolenkuur geven.

Dan krijg je namelijk de 600 LT, waarbij LT staat voor Long Tail – een alweer een beetje met haren erbij gesleepte verwijzing naar de extra lange uitvoering van de meer dan 30 jaar oude, legendarische McLaren F1. Bij dit model ging het om een functionele verlenging van 64 centimeter van de achterzijde had voor betere prestaties op hogere snelheid bij hogesnelheidscircuits. Bij de 600 LT is de achterzijde slechts 7,4 centimeter langer. Goed, gauw vergeten deze symboolpolitiek en door naar de dingen die wel goed gingen.

Zoals daar zijn de gewichtsbesparing van 100 kilogram – in een auto als de 600 LT nuttiger dan de motor nog eens 60 pk sterker te maken. Door het gebruik van koolstofvezel, zoals voor het monocoque chassis en nieuwe aerodynamische carrosseriedelen, is het leeggewicht van de McLaren 600LT beperkt tot 1.274 kilo. Wanneer de optioneel leverbare lichtgewicht Carbon Fibre Racing Seats uit de McLaren Senna zijn gemonteerd weegt de 600LT 100 kilo minder dan een 570S Coupé - een besparing die onder alle omstandigheden direct voordeel oplevert.

Om de beleving voor de bestuurder zo puur mogelijk te maken, is de McLaren 600LT voorzien van de lichtere en stijvere wielophanging van de McLaren Super Series. De dubbele draagarmen van gesmeed aluminium dragen niet alleen bij aan verbeterde dynamische eigenschappen, maar besparen ook 10,2 kilo aan gewicht. De 600LT staat 8 millimeter dichter bij het asfalt en de spoorbreedte voor vergroot om nog exactere stuureigenschappen te realiseren. De schokdempers en overige ondersteldelen zijn opnieuw afgesteld met de focus op maximale prestaties en circuitgebruik.

Het remsysteem is afkomstig van de Super Series en bestaat uit lichtgewicht aluminium remklauwen met koolstof-keramische remschijven die vier kilo gewichtsbesparing opleveren. De rembekrachtiger is nieuw en ontwikkeld op basis van die van de McLaren Senna, wat een uiterst directe en doseerbare reactie op het rempedaal oplevert. Afremmen van 200 km/h naar stilstand kan binnen een afstand van slechts 117 meter, slechts één meter meer dan de supersportwagen McLaren P1. Het mooie is dat de remmen ook geen last hebben van fading – oftewel remkrachtverlies door hoge temperaturen.

De 600 LT is voorzien van P Zero Trofeo R-banden, die speciaal zijn ontwikkeld door Pirelli. De banden hebben een soepelere wang gekregen, waardoor de grip op minder ideale ondergrond is verbeterd. De structuur van de band is juist weer stijver dan op de andere Sports Series-modellen om hogere bochtsnelheden en snellere acceleratie mogelijk te maken. Wanneer we op het circuit eerst rijden met de 570 en daarna met de 600LT, merken we overduidelijk het verschil qua banden. De nieuwe Pirelli’s geven geen krimp wanneer je op topsnelheid aanremt voor de bocht. De banden van de 570 voelen daarentegen aan alsof ze niet hard genoeg zijn opgepompt.

In de cockpit staan gewichtsbesparing en focus op de bestuurder centraal. Het geheel is voornamelijk met lichtgewicht alcantara afgewerkt en er is geen vloerbedekking aanwezig, waardoor de koolstofvezel structuur mooi zichtbaar is. Airconditioning, audio- en navigatiesysteem ontbreken om gewicht te besparen, maar zijn zonder meerprijs wel leverbaar. Ook een dashboardkastje ontbreekt en in de portieren zijn netten aanwezig in plaats van opbergvakken. Standaard zijn de Carbon Fibre Racing Seats gemonteerd, bekend uit de McLaren P1 en de 675LT. Optioneel kunnen de lichtgewicht racestoelen uit de McLaren Senna worden besteld.

De 600LT is de meest krachtige Sports Series ooit, met direct achter een 600 pk sterke versie van de bekende 3,8 liter, twinturbo V8-motor van McLaren. De motor is voorzien van dry-sump-smering om hogere bochtsnelheden mogelijk te maken en heeft een speciale platte krukas die lager gemonteerd kan worden en daarmee het zwaartepunt omlaag brengt. De 15mm bredere radiateuren leveren extra koelcapaciteit en diverse andere aanpassingen aan het koelsysteem maakten dat de hitteschilden kleiner en dunner konden worden uitgevoerd, wat weer gewicht bespaarde.

De unieke, hooggeplaatste uitlaat is misschien wel het meest kenmerkende element van de aandrijflijn. De pijp is korter en heeft minder bochten dan een reguliere uitlaat en is met slechts 301 mm lengte zelfs korter dan die van de McLaren Senna. Het zorgt voor minder weerstand en laat de motor gemakkelijker ademen, vooral bij zware belasting. Het geheel ziet er in combinatie met de in koolstofvezel uitgevoerde, vaste achtervleugel bovendien indrukwekkend uit.

Het vermogen wordt aan de achterwielen doorgegeven via een zeventraps automatische versnellingsbak met dubbele koppeling. Voor rijden op de openbare weg is de volledig automatische modus het meest geschikt, hoewel ook handmatig kan worden geschakeld door middel van flippers aan de stuurkolom. De bestuurder kan ook volledig zelf de controle overnemen via een knop op het Active Dynamics Panel, waarmee kan worden gekozen uit de standen Normal, Sport en Track. In elke stand wordt het karakter van de motor en de versnellingsbak aangepast om optimaal te presteren bij de omstandigheden en wensen van de bestuurder.

Op de Hungaroring blijkt de cleane efficiëntie van de McLaren keer op keer te werken. Er lijkt zelfs een snufje kunstmatige intelligentie in het onderstel te zitten. Deze auto denkt met je mee. Je hoeft ‘m niet te temmen zoals een Porsche 911, je voelt je niet geïntimideerd als in een Lamborghini en zelfs op het circuit is een zekere mate van comfort permanent aanwezig, waardoor je niet na tien ronden uitstapt met het gevoel dat een hartaanval je nader staat dan het lachen. De 600 LT rijgt bochten aaneen met een mechanische precisie die slechts weinig auto’s gegeven is. De rijeigenschappen passen perfect in het beeld dat de 600 LT oproept: dat van een vriendelijke, toegankelijke supersportwagen die gemakkelijk bereikbare topprestaties mogelijk maakt, zonder dat daarvoor compromissen moeten worden aangegaan met betrekking tot comfort en alledaagse bruikbaarheid.

Wie vooral op het circuit wil gaan rijden met de McLaren 600LT kan optioneel het MSO Clubsport Pack bestellen. Dit bestaat uit een groot aantal carrosseriedelen in koolstofvezel, titanium wielbouten, de superlichtgewicht Carbon Fibre Racing Seats uit de McLaren Senna en een koolstofvezel interieurpakket met onder andere grotere schakelflippers en lichtgewicht spaken van het stuurwiel. Het Clubsport Pack bespaart in totaal 9,3 kilo aan gewicht. Nog een stap verder gaat het MSO Clubsport Pro Pack. Dit bevat een MSO Defined gordelbevestigingssteun en zespunts racegordels in de kleur zwart, blauw, rood of McLaren-oranje. Ook is het McLaren Track Telemetry systeem met drie camera's opgenomen in dit pakket.

De 600LT is te koop bij Louwman Exclusive in Utrecht, importeur en dealer voor McLaren in Nederland. Wie interesse heeft, moet niet te lang twijfelen: de oplage is namelijk beperkt, al noemt McLaren nog geen concreet cijfer. Vanaf oktober is hij maximaal 1 jaar leverbaar. De Nederlandse prijs gaat 299.000 euro bedragen. Een koopje is het daarmee niet. Ter vergelijking: De Audi R8 5.2 FSI Plus Quattro kost 274.010 euro, de Ferrari 488 GTB 289.144 euro, de Lamborghini Huracan LP610-4 264.793 euro en de Porsche 911 Turbo S 246.900 euro.

Ontvang elke dag gratis het laatste nieuws over auto's en mobiliteit: volg onze autoredactie op Facebook https://www.facebook.com/ADnlAuto/