Peter Sweres, teambuilder pur sang

Toen Peter Sweres trainer werd bij Dosko was Matthew Amoah nog spits bij NAC, profclub RBC was failliet verklaard en de Bergse ploeg was net gepromoveerd naar de tweede klasse. We spreken over medio 2011. Nu, ruim zes jaar later, bouwt Amoah zijn carrière af bij Halsteren, komt RBC als amateurclub uit in de vierde klasse en is Dosko twee niveaus geklommen, naar de hoofdklasse. Een ding is onveranderd: Sweres staat nog altijd voor de Bergse groep.

Maar zelfs aan dat tijdperk komt een einde. Sweres neemt afscheid, hij is volgend seizoen trainer van Roosendaal. Een moeilijke beslissing. ,,Daar heb ik het best vaak met mijn vrouw over gehad. Je merkt dat je iets te veel bij het meubilair begint te horen. Ik wist dat het tijd was om te vertrekken. Dat valt zwaar." Niet onbegrijpelijk. Wie 'Dosko' zegt, zegt ook 'Sweres'. En andersom. De twee zijn met elkaar vergroeid. Of zoals de trainer uit Etten-Leur het zelf zegt: ,,Dosko is een belangrijk deel van mijn leven."

Van het een kwam het ander. Sweres kreeg de touwtjes in handen toen de ploeg net gepromoveerd was naar de tweede klasse en bracht diezelfde groep helemaal tot aan de hoofdklasse. Twee promoties op rij voor Sweres, zelfs drie voor Dosko. ,,De promotie naar de hoofdklasse is het hoogtepunt in mijn periode hier. Dat maakte zoveel los, dat was zo uniek. Die nacompetitiewedstrijden tegen Deurne (2-5 uit, 1-0 thuis) en Meerssen (0-2 uit, 1-1 thuis), die waren zó mooi..."

Zijn kwaliteiten, en vooral zijn geduld, werden de laatste jaren steeds meer op de proef gesteld, de successen hielden niet aan. In de zomer van 2014 begon het zo sterke Bergse fundament af te brokkelen. Sommige spelers hadden moeite om bij het niveau aan te haken, anderen stonden in de belangstelling van clubs met meer geld. Daar viel voor Dosko niet tegenaan te concurreren. Sweres zag het met lede ogen aan. Moedeloos werd hij er soms van.

,,Achteraf denk ik wel eens: hadden we er niet meer tegen kunnen doen? Hadden we er niet meer op kunnen inspelen?" Sweres heeft het bestuur vaak gewaarschuwd: houd er rekening mee dat deze successen transfergeweld met zich mee kunnen brengen. Hij kreeg gelijk: harde klappen op de transfermarkt waren voor Dosko eerder regel dan uitzondering.

Dit seizoen is zijn moeilijkste bij Dosko. Deze keer moest hij bouwen met spelers die recent in de derde of vierde klasse speelden. Jongens van wie je niet kunt verwachten dat ze er in de hoofdklasse meteen staan. Dat vergt geduld en veel energie. Maar Sweres zal het altijd opnemen voor zijn team. Zelfs nu Dosko laatste staat.

Met nog vier wedstrijden te gaan gelooft hij heilig in het ontlopen van directe degradatie. ,,Als je reëel bent moeten we gaan voor een plek in de nacompetitie. Dan moeten we ons zo maar zien te handhaven." Daarvoor is hij graag bereid zijn afscheid met een paar weken uit te stellen.

Typerend is dat er donderdagavond, vlak voor de belangrijkste fase van het seizoen, niet getraind werd. De mannen zijn gaan bowlen. Teambuilding. Precies volgens de filosofie van Sweres.