DSE heeft de toekomst, maar eerst telt het heden

Het moet frustrerend zijn voor de 20-jarige Jansen, die op dit seizoen startte met bergen ambities. En aanvankelijk leek DSE ook de juiste lift te hebben genomen. Onderweg naar boven, hoger dan een boomgrens die slechts een handvol jaren geleden nog onbereikbaar leek. De ploeg lijkt echter te vroeg uitgestapt, bij het midden-station, terwijl de top van de berg nog niet in zicht was. ,,We begonnen nog meer dan prima, maar het gaat nu niet zo best nee. We zijn afgegleden naar degradatievoetbal."

Carnaval is inmiddels aangebroken en de spelers van DSE hoeven nog geen rode lantaarn bij zich te dragen. Ook zal de polonaise nog niet voorgegaan worden door een degradatiespook. Toch zullen de blauw-witten moeten voorkomen dat het spook zich niet al hossend de vereniging in zal gaan begeven. De jeugd floreert, de ledenaantallen groeien en de club barst bijna uit zijn voegen. Degradatie zal aankomen als een horrorcrash. ,,De club groeit als kool, er komt een sterke lichting aan. Wij moeten er voor de toekomst van de club alles aan doen om snel uit de gevarenzone weg te komen."

Het frustreert Jansen. Na een vliegende start met drie treffers in evenveel speelrondes raakte hij geblesseerd. ,,Mijn hamstring." Wat onschuldig leek, ontwikkelde zich tot een slepende blessure. Machteloos moest hij toezien hoe zijn ploeg weggedrukt werd in een lawine van degradatiegeweld. ,,Het is frustrerend om te moeten toekijken. Het hele seizoen sukkel ik er al mee. Twee keer dacht ik fit te zijn. Twee keer ging het mis. Na carnaval hoop ik definitief weer bij de selectie aan te sluiten." 

Het is te hopen dat DSE na vier dagen carnaval de polonaise door kan trekken tot het einde van het seizoen. ,,We moeten vanaf nu de wedstrijden naar ons toe gaan trekken, volwassen worden. Vooralsnog zijn we te lief geweest. Dat is overigens geen schande, we hebben een hele jonge groep. De oudste speler is 27 jaar, vergeet dat niet. Feit is wel dat we moeten leren. En dat we onszelf daardoor ontwikkelen." De piepjonge Jansen praat als een volleerde, gelouterde prof. Hij is ongeduldig en kan niet wachten tot hij het veld weer op mag. ,,Ik ben er klaar voor." 

,,Een stukje doorzettingsvermogen, onverzettelijkheid en kracht." Dat heeft DSE op cruciale momenten gemist volgens Jansen. Er moet aan gewerkt worden, wil het niet ondergedrukt worden door de naderende degradatielawine. Carnaval vieren gaat de talentvolle aanvaller niet. Hij zoekt zijn heil ergens anders. Op wintersport, een hoogtestage in Saalbach-Hinterglemm (Oostenrijk), bereidt Jansen zich voor op zijn rentree. In de Alpen start de voorbereiding op een succesvolle slotfase van het seizoen. Strijdend voor 'zijn' blauw-wit. DSE heeft de toekomst, maar eerst telt het heden. De club moet wegkomen uit storm der degradanten en terug klauteren naar de top van de competitie. Erik Jansen pakt daarvoor zijn verantwoordelijkheid. ,,Ik moet er straks staan, die druk leg ik mezelf op."