Marcel is 112-fotograaf: ‘Nabestaanden kloppen bij mij aan voor de laatste beelden’
Achter de schermen
OOSTERHOUT - Met je neus bovenop ongevallen. Beelden maken van slachtoffers die soms nog in het voertuig zitten. Naar schiet- en steekpartijen. Voor 112-verslaggever Marcel van Dorst (49) van MaRicMedia uit Oosterhout is het bijna dagelijkse kost. ,,Wat veel mensen niet weten is dat nabestaanden bij ons aankloppen voor de laatste foto’s.”
Delen per e-mail
Ze noemen hem weleens een ‘112-cowboy’. Sensatiebelust, iemand die het liefst met zijn neus bovenop ongevallen wil staan. Marcel van Dorst kan zich er mateloos aan ergeren, maar hij begrijpt de reacties wel. Van Dorst: ,,Sommige collega’s komen aanrijden bij een ongeval en beginnen meteen met fotograferen. Dat doe ik niet. Vaak zijn wij als eerste ter plaatse, nog voor de hulpdiensten arriveren. Dan kijk je wat je voor het slachtoffer kunt betekenen.”
Pieper
Terwijl Van Dorst praat over zijn werk, gaat de pieper. ,,Die heb ik altijd in mijn zak zitten. Als het een belangrijke melding is, moet ik er echt vandoor", waarschuwt hij. ,,Voorheen reden we bijna overal achteraan. Tegenwoordig wacht ik iets langer. Een fietser die wordt aangereden is geen nieuws meer. Een ongeval moet enige vorm van impact hebben op de omgeving. Bijvoorbeeld als de A59 dicht gaat, dan hebben automobilisten in de omgeving daar last van. Dat wil je in beeld brengen.”
Bij de politie, brandweer en Rijkswaterstaat is Van Dorst inmiddels een vertrouwd gezicht. ,,Na ruim acht jaar hoef ik niet meer uit te leggen wat we komen doen", zegt hij. ,,Zolang we de hulpdiensten niet hinderen, kunnen wij ons werk doen.”
Als eerste ter plekke
Hij schiet de beelden voor diverse (landelijke) media, waaronder deze krant. Ook de politie neemt zijn beelden af. ,,Doordat wij vaak als eerste ter plekke zijn, is de situatie vaak nog precies zoals deze was kort na het ongeluk. Bij reconstructie is dat vaak van groot belang.”
Doordat wij vaak als eerste ter plekke zijn, is de situatie vaak nog precies zoals deze was kort na het ongeluk
Van Dorst merkt dat de laatste jaren, door de opkomst van social media, de weerstand tegen 112-fotografen zoals hij toeneemt. ,,Mensen begrijpen de meerwaarde soms niet van het werk wat wij doen. Het gaat ons niet om de sensationele plaatjes. Beelden van slachtoffers belanden zelden tot nooit bij redacties. Wij maken een zorgvuldige afweging wat we wel en niet delen. Gaat het om een opvallende of herkenbare auto, dan breng ik alleen de hulpdiensten en situatie in beeld.”
Mensen staan hier soms vol emotie voor de deur
Wat veel mensen volgens Van Dorst niet weten is dat nabestaanden met enige regelmaat bij hem aankloppen. ,,Mensen staan hier soms vol emotie voor de deur. Of ik nog foto’s heb van de laatste momenten van het slachtoffer. Laatst nog kwam een mevrouw ons bedanken. De beelden die wij hadden gemaakt, hadden haar geholpen bij de verwerking van het verlies. Dat maakt het werk wat je doet plots een stuk waardevoller.”
Kogelwerend vest en bodycamera
Ongevallen zijn slechts een fractie van zijn werk. Een stuk riskanter zijn de schietincidenten en steekpartijen waar de Oosterhouter ook naartoe gaat. ,,Je weet vooraf nooit wat je aantreft. Zoals laatst bij een schietincident in de Loevesteinstraat, boven de Aldi, hier in Oosterhout. Uiteindelijk blijkt een man zelfmoord te hebben gepleegd. Dat weet je niet als je komt aanrijden, daarom trek ik altijd een kogelwerend vest aan. En soms draag ik ook een bodycamera.”
Regelmatig staat hij in de vuurlinie ,,Zoals laatst, tijdens de demonstraties in Den Haag. Aan de andere kant geeft het je ook energie. Het houdt je alert. En dat onverwachtste aan het werk past bij mij. Ik kan niet stilzitten.”
Dat hij soms dramatische beelden moet vastleggen, daar heeft Van Dorst geen moeite mee. ,,Het is werk, heel simpel. En er zit een camera tussen, dat scheelt. Vanuit de zoeker bekijk je de wereld toch net even anders dan wanneer je er bovenop staat.” Vaak nog stuurt hij de beelden ter plekke naar de redactie. Hij haalt zijn mobiel uit zijn zak. ,,Met deze app verstuur ik ze met een druk op de knop, voorzien van een korte toelichting.”
Snelheid is bij zijn werk van groot belang. ,,Toch is het niet meer het allerbelangrijkste”, zegt Van Dorst. ,,Soms kun je best een halfuurtje wachten. Niet bij een brand zoals in Moerdijk, waar tientallen media op afkomen. Wel als je de enige in de regio bent. En helemaal bij een dodelijk ongeval. Je wil niet dat nabestaanden het nieuws op internet lezen voordat ze persoonlijk zijn ingelicht. Daar houden we tegenwoordig bewust rekening mee.”
Je wil niet dat nabestaanden het nieuws op internet lezen voordat ze persoonlijk zijn ingelicht
De veertiger doet zijn werk vanuit Oosterhout en werkt samen met verschillende fotografen in de provincie. ,,We werken met ongeveer dertig zzp’ers", zegt hij. ,,Op die manier dekken we heel Noord-Brabant. Alleen West-Brabant, de regio Bergen op Zoom, Steenbergen en Tholen, daar kunnen we nog wel versterking gebruiken. Aan de andere kant, daar gebeurt ook relatief weinig.”
Minder ongevallen
Van Dorst ziet het aantal ongevallen sowieso afnemen. ,,Auto’s worden steeds veiliger, dat zorgt voor minder aanrijdingen. Maar als het dan een keer misgaat, gaat het ook goed mis.” Hoewel ongevallen een groot deel van zijn werk beslaan, is hij ook actief bij sportwedstrijden, zoals wanneer het Nederlands elftal in actie komt. En tijdens landelijke evenementen zoals optredens van artiesten en op festivals. ,,Puur Hollands in de Brabant Hallen, daar zijn we altijd bij.”
Meer lezen over hoe onze journalisten werken?
Franka deed verslag vanaf de spoedeisende hulp: ‘Daar besef je pas wat werken is’
Fee geeft jeugd een stem: ‘Het is zó belangrijk dat zij in de krant staan’
Peter doet verslag van de gemeente Woensdrecht: ‘Woensdrecht saai? Nee het is veel meer dan veldrijden en vliegtuigen’
Jacques deed verslag van het horecaprotest in Breda: ‘De situatie wijzigde met de minuut’
Deze zomer was het eens géén komkommertijd: ‘Corona is altijd actueel’
Hoe Annelies omgaat met het verdriet van een ander: ‘Als journalist heb ik het soms best even moeilijk’
Hoe John Bas zijn columns schrijft: ‘Sommigen vinden me brutaal, grof gebekt’
Benieuwd hoe een fotograaf te werk gaat? Lees dan dit artikel
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.Lees Meer
-
Onze verslaggevers zagen deze week tranen bij inwoners van Roosendaal
Als we in het vervolg nog eens een Midden-Oostencorrespondent nodig hebben, meld ik me bij dezen aan, appt verslaggever Freek Verhulst mij met een knipoog nadat ik kort contact met hem heb over zijn werk de avond ervoor in Roosendaal. Een berichtje van hem dus met een knipoog, maar dat het serieus raak is in Roosendaal mag duidelijk zijn. -
achter de schermen
Deze zomer was het eens géén komkommertijd: ‘Corona is altijd actueel’
Komkommertijd: wanneer zowat iedereen op vakantie is, kan het soms moeilijk zijn om onderwerpen voor de krant te vinden. Want er wordt niks in de gemeenteraad besproken, er zijn geen evenementen en de scholen zijn dicht. Bovendien zijn ook onze lezers op vakantie. In de zomer is het vaak zoeken naar nieuws. -
van de hoofdredactie
De Tour nog een stukje spannender maken? Doe dan nog mee aan ons Tourspel
Op zondag 8 maart speelde NAC tegen Roda JC. Na die dag werd er in de Nederlandse competitie geen officiële wedstrijd meer gevoetbald. Maar het gaat weer beginnen: vanavond ontvangt NAC in Breda Jong AZ in de Keuken Kampioen Divisie. Sportliefhebbers hunkeren er enorm naar om weer van sport te kunnen genieten. We hebben de afgelopen periode warmgedraaid met onder meer Europees voetbal en de nodige wielerkoersen, maar nu gaat het weer echt los. -
Coen schrijft álles over Roosendaal: ‘Ze horen gelijk dat ik uit Bergen op Zoom kom’
Een Bergenaar in hart en nieren. Dat is de 33-jarige Coen Hagenaars, inmiddels woonachtig in Halsteren. Toch doet hij dagelijks verslag van de regio Roosendaal. Daar was hij voordat hij op de Roosendaalse redactie belandde zelfs nog nooit geweest. -
achter de schermen
Hoe het is om eindredacteur te zijn? ‘Je bent net een chirurg’
Ze kan de krant maken of finaal kraken. Een letter verkeerd en het regent de volgende dag telefoontjes van boze lezers. Als eindredacteur kan Irmgard Breugelmans het verschil maken. En is ze het laatste station, voordat de krant naar de drukker gaat.
-
5 vragen aan
Spanje correspondent Edwin Winkels: ‘Als journalist ben je niet van steen’
Van hoofdredactie tot bezorger, ook bij het maken van de krant heeft de coronacrisis voor iedereen gevolgen. In 5 vragen aan geven we een inkijkje in hun werk in deze crisis. Vandaag Edwin Winkels’, correspondent in Spanje voor deze krant, één van de landen die momenteel het hardst wordt geraakt door het virus. Voor heel even de lockdown ontvlucht. -
achter de schermen
Majda krijgt betaald om uit eten te gaan voor een recensie: zo gaat ze te werk
De app van de Rabobank liegt niet. Twaalf keer uiteten deze maand. Voor een bedrag dat de gemiddelde Brabander neertelt aan hypotheek. Culinair recensent Majda Ouhajji (31) moet de schade van afgelopen maanden even inhalen. De Bredase houdt van lekker eten. Voor iets speciaals vliegt ze zelfs naar Nice of Girona. In een kijkje achter de schermen vertelt ze hoe ze te werk gaat. -
Even voorstellen
‘Politiek is leuker om te volgen dan welke soap dan ook’
Polen, Noorwegen, Duitsland en Engeland: regioverslaggever Nico Schapendonk (57) is al op veel plekken geweest voor zijn werk bij de krant. Toch doet hij net zo lief verslag van zijn eigen Breda, en dan met name de politiek. ,,Dat gaat hard tegen hard. Dat is leuker dan welke soap dan ook.”