Hoe John Bas zijn columns schrijft: ‘Sommigen vinden me brutaal, grof gebekt’
achter de schermenNet toen ik alle vertrouwen in de mensheid begon te verliezen, ging de telefoon. John Bas. Je weet wel, die van dat roze overhemdje. Vandaag moest hij een keer niet op pad met mevrouw Bas voor een nieuwe badkamer. En ook niet voor een nieuwe auto. Hij zat met een writersblock. Weer een column ophangen aan zijn vrouw, te makkelijk. Nee, dan dat hijgende jongmens maar eens terugbellen dat hem al dagen lastigviel met de vraag: hoe doe je dat toch die columns.
Je kent 'm vast wel. Die ouwe man met dat brilletje en dat roze overhemd. Steevast iedere dinsdag op pagina 2 in deze krant. Niet weg te slaan, ook al zouden sommige lezers dat best willen. Wekelijks brengt hij zijn kijk op het leven in een column. De één briljanter gevonden dan de ander. ,,Soms durf ik ze de volgende dag niet eens terug te lezen. Zo slecht vind ik ze dan. En verrek, dan blijken juist dat de columns waar ik de meeste positieve reacties op krijg.”
52 columns per jaar: waar moet het over gaan?
Ga er maar aan staan. 52 columns per jaar. Ook middenin de zomer, als er geen klap gebeurt. Waar haal je dan inspiratie vandaan. Weer over die mondkapjes, kan echt niet. Maar hij moet wat. Het is maandag, de dag is half om en Bas heeft nog geen flauw benul waar zijn schrijfsel van deze week over moet gaan.
Dan komt hij op een lumineus idee. Dat jongmens terugbellen dat hem al dagen bestookt met appjes en telefoontjes. Juist wanneer hij met mevrouw Bas op pad wil voor een nieuwe wagen. Of badkamer.
Herkenbare situaties
Het moet wel leuk blijven. En dat zijn die discussies niet
Die vervelende flapdrol dan maar een kijkje in de keuken geven. Zo erg kan dat toch niet zijn. Zijn inspiratie haalt hij uit het alledaagse. Zoals wanneer Bas om acht uur 's morgen bij de prikdienst binnenstapt, vlak voordat hij aan het werk moet en denkt: wat doen al die pensionado's op dit tijdstip hier? ,,Die hebben toch potverdomme heel de dag de tijd. Waarom komen die niet om vier uur 's middags?” Het zijn de momenten die voor iedereen herkenbaar zijn.
Nee, over het Europees parlement zul je Bas geen column zien maken. Ook niet over de zwarte pietendiscussie. Onderwerpen die hij bewust mijdt. ,,Het moet wel leuk blijven. En dat zijn die discussies niet. Bovendien, over die pieten is alles inmiddels wel gezegd. Daar hoef ik niet zo nodig ook nog wat over kwijt.”
Nee, dan heeft Bas het liever over het redden van panda's. Of we dat als mensheid wel moeten willen: een beest redden dat zelf geen enkele poging onderneemt om zijn soort in stand te houden.
Vloeken in een column: kan dat?
En ja hij schopt graag tegen heilige huisjes. ,,Dat is het mooie van columns, je kan er zo lekker de discussie mee aanzwengelen.” Bas zoekt regelmatig de grenzen van het toelaatbare op. ,,Sommigen vinden me brutaal, grof gebekt. Dat ik minder moet vloeken. Maar dat doe ik nu eenmaal.”
Negen van de tien keer komt hij daarmee weg. Behalve die ene keer dan. Toen hij iets schreef over natte broekjes bij een dameskoor. ,,Toen ik de volgende dag de krant opensloeg had de hoofdredacteur tot mijn grote verbazing juist die zin verwijderd. Nou dat heeft ie geweten.”
Dat is het mooie van columns, je kan er zo lekker de discussie mee aanzwengelen
In zijn daarop volgende column laat hij zijn lezers weten dat hij definitief stopt vanwege het voorval. ,,Een grapje natuurlijk. Lezers waren furieus. Tot brieven aan de hoofdredactie toe.”
Persoonlijke columns
De columns waarin Bas het persoonlijk maakt vallen het beste bij zijn publiek, weet hij inmiddels. Zoals wanneer hij over zijn recent overleden moeder schrijft. Dat het gemis eerst lijkt op vakantie, maar dat hij later het gezever en gezanik over aardappelen schillen toch wel erg mist. Ook die over mevrouw Bas doen het goed.
,,Sommige trouwe lezers hebben een heel beeld van je gevormd. Van je relatie, familie. Soms weten ze meer over je, dan ikzelf.” Aan de andere kant helpt het hem ook in zijn dagelijks werk. Bij het schrijven van verhalen over de regio. ,,Dan is dat roze bloesje toch wel een makkelijk manier om ergens binnen te komen. Mensen ‘kennen’ je al een soort van.”
Sommige trouwe lezers hebben een heel beeld van je gevormd
Het roze overhemd
Ondertussen tikt de tijd door. Waar zijn column van morgen over gaat? Geen flauw idee. Bas haalt zijn schouders op. ,,Misschien wel over fruitvliegjes. En anders bel ik mijn tante in Canada, die heeft altijd een idee.”
Even later krijg ik een appje van het roze overhemdje. Of ik mijn mail wil bekijken. Iets over een jongmens die hem het roze hemd van de lijf wil vragen. Of hij goed betaald krijgt voor die wekelijks onzin. Wat mevrouw Bas ervan vindt dat ze keer op keer wordt misbruikt voor die stomme stukjes in de krant.
Meer lezen over hoe onze journalisten werken?
Dit maak je mee als misdaadverslaggever: een brief uit de bajes, martelkamers, ripdeals
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.Lees Meer
-
Achter de Schermen
Een dagje persconferentie door de ogen van onze politiekverslaggever Edwin van der Aa
Edwin van der Aa (44), politiek verslaggever van het AD en de regionale kranten, heeft in het coronatijdperk tientallen ‘persconferenties van Rutte’ bijgewoond en er voor de lezers verslag van gedaan. De volgende persconferentie staat alweer op stapel. Het zijn pittige tijden; voor de politiek, maar ook voor de journalistiek. ,,Corona is de grootste zorgcrisis ever in ons land. Nu zijn we het wel gewend om sprintjes te trekken, maar dit is echt een marathon. Ik noem corona de Olympische Spelen voor politieke zorgverslaggevers.” -
van de hoofdredactie
Nu een strijd om elk stoeltje bezet te krijgen
Het zijn andere tijden stuurde ik in de afgelopen week naar een collega. Daarbij doel ik op de veranderende arbeidsmarkt, wat wij ook bij BN DeStem inmiddels wel beginnen te merken. Het betreft enerzijds de krapte op de arbeidsmarkt, en anderzijds de verandering van wensen bij werknemers. -
Achter de schermen
Tom is redactiechef Baronie: ‘Iets dat leeft onder de lezers zoeken we uit’
BREDA - Tom Hayes werd redactiechef in coronatijd. Geen slechter moment om chef te worden, of geen beter? Hayes benadert het graag positief en houdt het op dat laatste. ,,Je moet het wiel nu zelf uitvinden, je kunt niet voortborduren op je voorganger.” -
van de hoofdredactie
Hoe was 2020 bij BN DeStem
2020 loopt op het einde. Een in vele opzichten bijzonder jaar, een jaar waarin vrijwel alles anders werd vanwege corona. De pandemie die velen van ons hard trof, direct of indirect. -
PREMIUMKoken & Eten
Vegaburgers doen de gezondheid meer kwaad dan goed: welke vleesvervangers zijn wél een goede keuze?
Uit een analyse van meer dan 500 verschillende vegetarische burgers, worsten, balletjes en schnitzels uit de supermarkt blijkt dat vleesvervangers vaak te veel vet en te weinig eiwitten bevatten. Volgens TestAankoop in België zijn de meeste veggieburgers enorm bewerkt en doen ze de gezondheid van de consument meer kwaad dan goed. Hoe kies je dan de juiste vleesvervanger? En bestaan er voedzame alternatieven?
-
Wat we kunnen leren van praten over onze stoelgang: ‘We hebben allemaal weleens diarree’
Mensen vinden het vaak ongemakkelijk om over diarree te praten of om ermee naar de huisarts te gaan. Vaak is deze dunne ontlasting vrij onschuldig, maar wanneer is het slim om naar de dokter te gaan? En wat doe je als een kind diarree heeft? -
-
-
van de hoofdredactie
Made in West-Brabant: trots op onze merken
Buys Zoenen, Tomado, Intex, Marlies Dekkers, Hero, Exota en Perfetti Van Melle. Zomaar wat merken waarvan u er ongetwijfeld een aantal kent. Weet u waar ze zijn begonnen? Ja, juist: in West-Brabant. In ons deel van het land. En dat is iets, wat we zeker niet in alle gevallen weten, of onszelf ooit eerder hebben gerealiseerd. -
Deze auto's gaan het vaakst meer dan 300.000 kilometer mee
Automobilisten die een hekel hebben aan inruilen doen er goed aan om een auto te kopen die in één van de lijstjes hieronder staat. Het zijn nagenoeg onverwoestbare modellen met motoren die een eeuwig leven lijken te hebben.