Hoe Annelies omgaat met het verdriet van een ander: ‘Als journalist heb ik het soms best even moeilijk’
achter de schermenDaar zit ze dan. Aan tafel met een meisje van zeventien die vertelt hoe geweldig haar vader was. Dat ze dolgraag had gezien hoe trots hij was geweest nu ze haar diploma heeft. Een voorbeeld hoe dicht vreugde en verdriet bij elkaar liggen. ,,Je ziet mensen tegen de tranen vechten. Dan heb ik het als journalist soms best even moeilijk, al laat ik dat niet blijken”, zegt Annelies Wijnen.
Delen per e-mail
Alweer 2,5 jaar geleden is Annelies Wijnen gestart met de rubriek ‘In Liefdevolle Herinnering'. Ze tekent verhalen op van nabestaanden die hun geliefden zijn kwijtgeraakt of vrienden die terugkijken op hun speciale band met de overledene. Van soms heel jong tot mensen achterin de tachtig. Maar allemaal willen ze hun hart luchten. Soms zelfs vijftig jaar later. En dat levert indrukwekkende verhalen op. ,,Het is lang niet altijd alleen maar verdriet. Sterker nog, vaak delen mensen juist de mooie momenten uit het leven. Ontroerend is dat vaak wel.”
Vaak delen mensen juist de mooie momenten uit het leven. Ontroerend
Zoals het verhaal over de tandarts Remko Snoeys. Een levensgenieter, met altijd haast. Hij overleed na een relatief kort ziektebed op 46-jarige leeftijd aan alvleesklierkanker. Nu, twee jaar later, wilde zijn dochter Elfie (17) haar verhaal doen. Ze benaderde Annelies persoonlijk. ,,Een mooi verhaal, vol trots over haar vader. Daar zag ik wel wat in voor de krant. Snoeys is bovendien voor veel mensen een bekend gezicht. Dat maakt het voor de lezer herkenbaar.”
Bij het ophalen van herinneringen, hoe lang ook geleden, komen emoties om de hoek. En ja, dat doet ook wat met mij
De emoties komen later
En daar zit Annelies dan, aan tafel bij het gezin Snoeys. ,,Meestal loopt zo'n gesprek vanzelf. In dit geval was dat niet anders. Het gebeurt zelden dat ik er echt aan moet trekken. Natuurlijk zijn mensen in het begin even zenuwachtig. Dat is logisch. Bij het ophalen van herinneringen, hoe lang ook geleden, komen emoties om de hoek. En ja, dat doet ook wat met mij. Al weet ik daar op het moment zelf goed mee om te gaan. Het komt vaak pas later, in de auto of tijdens het uitwerken.”
Veel verhalen komen via-via tot stand. Of via oproepjes in de krant. ,,Via een kennis kwam ik bij een moeder die haar 16-jarige dochter had verloren. Een heftig verhaal. Het meisje kwam thuis na een hockeykamp, voelde zich niet lekker en werd de volgende dag niet meer wakker. Een jaar later hebben haar vriendinnen toen het verhaal verteld waarbij de moeder graag aanwezig was. Dat is een van de heftigste verhalen die ik tot nu toe heb opgeschreven. Temeer omdat ik zelf ook een dochter heb. Dan waardeer je het leven zelf weer des te meer.”
Deel uw herinnering
Heeft u dierbare herinneringen aan een overleden partner, familielid, vriend(in) of kennis? Wij luisteren graag naar uw verhaal. U kunt zich opgeven voor de rubriek In Liefdevolle Herinnering door een mail te sturen naar de redactie: annelies.wijnen@persgroep.net
Waarom wilde niemand zijn verhaal doen?
Soms gaat Annelies ook zelf op zoek naar verhalen. Want het komt niet allemaal aanwaaien. ,,Regelmatig pluis ik rouwadvertenties uit. Of ga in mijn eigen netwerk te raden. Een tijdje terug zag ik wel wat in een verhaal over een overleden oud-voorzitter van een serviceclub. Maar niemand wilde iets over die beste man vertellen. Dan houdt het op. Tegelijkertijd zet je dat wel aan het denken. Wat zou er met die man zijn geweest? Waarom wilde niemand zijn verhaal doen?”
De beste man werd doodgeschoten terwijl zijn vrouw zwanger was.
Hoewel ze de laatste tijd veel verhalen maakt over relatief jonge mensen die nog middenin het leven staan, gaat het soms ook een compleet andere richting op. ,,Ik werd benaderd door een dorpsgenoot die mij attendeerde op een zoon van een verzetsman uit Wernhout, vlak bij waar ik woon. Hij had zijn vader, die in de oorlog zat ondergedoken, nooit gekend. De beste man werd doodgeschoten terwijl zijn vrouw zwanger was. Dat resulteerde uiteindelijk in een zoektocht, waarover een boek is verschenen. Dat zijn bijzondere verhalen die jaren later nog altijd impact hebben.”
Je bouwt met woorden een monumentje
Vaak komen de verhalen uit haar eigen omgeving. Zoals dat van Jantje Foto, als fotograaf een begrip in Zundert en ver daarbuiten. Want wiens huwelijks is er destijds niet door Jantje vastgelegd op de gevoelige plaat. ,,Iedereen in Zundert kende hem. Ging je trouwen, dan stemde je je trouwdatum af op Jantjes agenda. Zo ging dat in die tijd. Pas als die datum bekend was, regelde je de rest. Voor veel dorpsbewoners is dat een bekend verhaal. Dat is waar ik naar op zoek ben, verhalen waar mensen zich in herkennen.”
Dat is waar ik naar op zoek ben: verhalen waar mensen zich in herkennen
Wat Annelies doet is niet zomaar een verhaaltje op papier zetten over iemand die niet meer onder ons is. ,,Het is veel meer dan dat. Je bouwt met woorden eigenlijk een soort monumentje, waarbij je heel goed moet afwegen wat je wel en niet opschrijft. Het moet recht doen aan de persoon die overleden is, herkenbaar zijn voor de nabestaanden en andere betrokkenen, en tegelijkertijd ook interessant zijn voor de lezer. Dat is best een uitdaging.”
Meer lezen over hoe onze journalisten werken?
Hoe John Bas zijn columns schrijft: ‘Sommigen vinden me brutaal, grof gebekt’
Majda krijgt betaald om uit eten te gaan voor een recensie:zo gaat ze te werk
Dit maak je mee als misdaadverslaggever: een brief uit de bajes, martelkamers, ripdeals
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.Lees Meer
-
5 vragen aan
Spanje correspondent Edwin Winkels: ‘Als journalist ben je niet van steen’
Van hoofdredactie tot bezorger, ook bij het maken van de krant heeft de coronacrisis voor iedereen gevolgen. In 5 vragen aan geven we een inkijkje in hun werk in deze crisis. Vandaag Edwin Winkels’, correspondent in Spanje voor deze krant, één van de landen die momenteel het hardst wordt geraakt door het virus. Voor heel even de lockdown ontvlucht. -
achter de schermen
Deze zomer was het eens géén komkommertijd: ‘Corona is altijd actueel’
Komkommertijd: wanneer zowat iedereen op vakantie is, kan het soms moeilijk zijn om onderwerpen voor de krant te vinden. Want er wordt niks in de gemeenteraad besproken, er zijn geen evenementen en de scholen zijn dicht. Bovendien zijn ook onze lezers op vakantie. In de zomer is het vaak zoeken naar nieuws. -
van de hoofdredactie
Met behulp van data kan nu een inschatting worden gemaakt van uw waardering
U belt, u stuurt ons e-mails en u stuurt ons brieven. En jaarlijks wordt er een groot lezersonderzoek gehouden. Vorig jaar kregen we daarin een 7,6 van u. Maar dagelijkse terugkoppeling op grote schaal hebben we nooit gehad, het is simpelweg niet mogelijk te analyseren hoe u de krant leest. -
van de hoofdredactie
De Tour nog een stukje spannender maken? Doe dan nog mee aan ons Tourspel
Op zondag 8 maart speelde NAC tegen Roda JC. Na die dag werd er in de Nederlandse competitie geen officiële wedstrijd meer gevoetbald. Maar het gaat weer beginnen: vanavond ontvangt NAC in Breda Jong AZ in de Keuken Kampioen Divisie. Sportliefhebbers hunkeren er enorm naar om weer van sport te kunnen genieten. We hebben de afgelopen periode warmgedraaid met onder meer Europees voetbal en de nodige wielerkoersen, maar nu gaat het weer echt los. -
van de hoofdredactie
Sinds de brief van Jan Hoek en de reacties daarop weten we beter
Jongelui, wat ik wil zeggen: wij waren tien jaar van onze jeugd kwijt. Probeer nou nog een klein jaar de rug recht te houden. Dan kun je na klein jaar waarschijnlijk weer volop van je jonge leven genieten. Ik ben 94 jaar, maar ik reken op jullie.
-
van de hoofdredactie
De vooraf bedachte krantenpagina's moesten op de schop
-
van de hoofdredactie
Heet, heter, maar niet heetst
Hoge temperaturen, we liggen er vanwege de warmte nog wel letterlijk wakker van, maar stilaan beginnen we er al aan te wennen in ons land. De schaatsen blijven de laatste winters meestal in het vet, de flesjes zonnebrand daarentegen worden actiever gebruikt dan ooit tevoren. -
Interview
Spannende Tour de France belooft ouderwetse spanning en Nederlands Geel
Wat er ook gebeurt, de Tour must go on. Ook dit jaar volgen wielerverslaggevers Thijs Zonneveld en Daan Hakkenberg ’s werelds belangrijkste wielerronde ‘in het wiel’. Beide kenners verwachten een unieke koers, met volop Nederlands perspectief: “Er kan straks zo maar een Nederlander in het Geel de Champs-Élysées oprijden.”